تا پریشان نشوی کار به سامان نشود - سنائی غزنوی

دیشب با یکی از مسئولین قرارگاه امام رضا مستقر در مناطق زلزله زده صبحت کردم. میگفت وضعیت بیش از چیزی که در اخبار منعکس می شود بحرانی است. او اصرار داشت که خط سوم در منطقه حضور یابد…
‌
خبر:
بله احتمالا همگی از زلزله باخبر هستید اما متاسفانه حتی دوستان تبریزی هم اخبار درستی از عمق فاجعه ندارند. گاهی حس می کنم که قرار است کسی باخبر نشود. دوستی که با او صحبت میکردم، میگفت که تقریبا هیچ چیزی در وضعیت مطلوب نیست. آنها با استقرار یک آشپزخانه صحرایی، غذای منطقه را در حد ابتدایی تامین می کنند اما دمای هوا در آنجا حدود ۳ درجه است!
‌
فرض:
فرض کنید که در این دما،تمام چیزی که حایل شما با بیرون است یک چادر باشد که عملا با هیچ چیزی گرم نمی شود!کوچه ها هنوز بسته هستند و تمام زندگیتان مدفون است. وضعیت آب شرب،بهداشت و سایر نیازهای پایه ای که جای خود دارد. دوستم میگفت که ما در تامین مواد اولیه خوراکی با کمبود جدی منابع مالی مواجهیم و خبری از فعالیتهای نیروهای مسلح در حجم زلزله سرپل‌ذهاب نیست‌.
‌
اهداف:
خط سوم قصد دارد که فردا یا پسفردا به منطقه زلزله زده رفته، نسبت به موارد زیر اقدام کند:

1. ⁦⁩برنامه ریزی توزیع عادلانه کمکهای مردمی (نه مثل پلدختر که بعضی ۸ یخچال گرفته بودند!).
2. پوشش خبری و ارائه تصاویر (واقعی) از منطقه که به دلایل نامعلوم انجام نمیشود.
3. ⁩توزیع کمکها در جاهایی که نیاز حیاتی به آن وجود دارد. (کاری که ارتش در سرپل‌ذهاب میکرد)
4. ⁩آمارگیری و اعلام نیازهای هموطنان جهت کمک توسط خیرین.
5. ⁩پایش منطقه ای و هماهنگی گروههای جهادی جهت کمک رسانی (که تقریبا در همه بحران ها وجود ندارد).
6. ⁦⁩راه اندازی یکی از نانوایی های منطقه جهت توزیع نان رایگان (اگر بشود).

خواهش:
از تمام دوستانی که این مطلب را میخوانند،خواهش میکنم که مسئله را جدی بگیرند! خط سوم نیاز به کمک دارد!و کمکها به شرح زیر هستند:

• اطلاعرسانی حداکثری.
• جمع آوری کمکهای نقدی که نتایج آن مثل خواف، سرپل‌ذهاب، پلدختر و…در پیج NGO خط سوم اطلاع‌رسانی خواهد شد. لطفا هر مقدار که می توانید به شماره کارت که متعاقبا اعلام می شود واریز کنید و سایر خیرین را نیز باخبر سازید. فراموش نکنید خط سوم مستقل است

تو شبی در انتظاری ننشسته ای چه دانی؟ - حضرت سعدی

امروز دو دلیل وجود داشت که به منطقه نروم. اول آنکه سرما خورده ام و باید استراحت کنم و دوم آنکه شنبه است و باید ساکت نشست. شاید این فرصتی بود که بتوانم از اتفاقات اینجا برایتان بنویسم.
‌
چه کردیم؟
از زمانی که آمده ام، بسیاری از نقاط را بررسی کردیم، غذای گرم دادیم، ارزاق توزیع کردیم، در یکی از روستاها خانه هایی ساختیم، لوازم خانگی و آموزشی پخش کردیم، دمپایی دادیم، به درددل اهالی نشستیم و قرار است دو روستای دیگر را هم بازسازی کنیم. تیم پزشکی، دندانپزشکی و دامپزشکی نیز به زودی می رسند.
‌
چه دیدیم؟
این روزها همه از وضعیت وخیم بلوچستان می گویند. بسیاری قصد دارند که وضعیت را بدتر از آنچه هست نشان دهند تا کمکهای مردمی را جمع آوری کنند اما باید منصف بود. درست است که روستاها آب، برق، گاز، تلفن، آنتن موبایل، دسترسی جاده ای، امکانات درمانی، مدرسه، سرویس بهداشتی و… ندارند اما چیزهایی هم دارند که برخی از ما نداریم. من در اینجا چیزی را دیدم که آنها نمی توانند ببینند. ای دوستان عزیزم، بلوچستان زیباست.
‌
زندگی:
تاکنون با خود فکر کرده اید که یک انسان با چه چیزهایی زنده است؟ ممکن است مانند هرم مازلو، خوراک و پوشاک و مسکن را اصول زندگی بدانید اما در بلوچستان، متوجه ایرادات آن خواهید شد. اینجا می بینید که به راستی انسان با امید زنده است. همیشه تقابل امید و سختی باعث خیال‌پردازی و قهرمانسازی می شود و این نقطه ی تولد داستانهای رمانتیک و تراژدی است. مردم بلوچستان از دو دلداده به نام هانی و شِی‌مُرید سخن می گویند که اشعار بسیاری در وصف ایشان سروده شده است. واقعا چرا دلداده هایی مانند خسرو و شیرین، لیلی و مجنون، طالب و زهره، هانی و شی‌مرید به یکدیگر نمی رسند؟ اینجا وقتی می گویم که در ۳۴ سالگی مجرد هستم، مسخره ام می کنند. بقول سعدی: تو شبی در انتظاری ننشسته ای چه دانی؟